Bu yazıyı okuyan Nuggets taraftarlarına özet geçeyim: Nuggets çok iyi oynadı. Clippers’ı her alanda ezdiler ve galibiyeti hak ettiler.
Bunu söyledikten sonra, bu maç hakkında Clippers adına çok endişelenmedim. Clippers bu maçı bir sayı farkla kazansa da kaybetse de ya da şimdiki gibi ezilseler de önemli değil. Clippers kötü bir oyun çıkardı ve skorbord da gerçekleri yansıttı.
Bu mağlubiyetin çok karmaşık bir açıklaması yok. Vinny Del Negro’nun dediği gibi “Topu potadan geçiremedik” Clippers yüzde 38.5 ile şut attı. Üç sayılık yüzdeleri daha da fenaydı: yüzde 17.2. Bu sezon ortalamaları yüzde 48.1 saha içi, yüzde 35.5 üç sayı çizgisi gerisinden şut attı. Şutlar aynıydı. Jamal Crawford ve Caron Butler birkaç şutu zorlasa da Clippers’ı mağlup duruma getiren bu değildi. Bütün hücumları ezberlemem tabii ki mümkün değil ancak Jamal Crawford en azından bir tane boş üçlük kaçırdı. Matt Barnes da öyle, Willie Green ise ne bulduysa kaçırdı.
Bunlar Clippers’ın yıl boyunca attığı şutların aynısıydı, yüksek yüzde yakalamışlardı. Dün gece girmedi o şutlar. Clippers Nuggets’tan iyi takım; ancak dün gece Clippers kendi oyununu oynayamadı. Sanki hafife almışım gibi gelebilir; ancak cidden maçta olan buydu. Clippers kötü bir maç çıkardı, iyi bir takıma yenildiler. Bu zaman zaman olabilir, bu maça takılıp kalmanın Toronto’ya karşı alınan 19 sayılık galibiyete takılıp kalmaktan farkı yok.
Sonuç olarak, mağlubiyet mağlubiyettir. Serinin bitişinin bugün olmasıyla bir hafta sonra olmasının bir farkı yok. Bir gün illa ki bitecekti. Nuggets bu maça kadar kendi evinde oynadığı maçların yüzde 90’ını kazanmıştı bu yüzden buradan mağlubiyetle ayrılmak büyük bir olay değil.
Bu maç hakkında söylenecek fazla şey yok. Clippers’ın en iyileri Bledsoe ve Jordan’dı, bu ikili toplamda 11’de 9 isabetle 23 sayı buldu, Jordan ayrıca 11 ribaunt, 3 top çalma ve 3 blokla oynadı.
Bugün Clippers Oakland’a gidip Warriors’la oynayacak. Warriors, Clippers’ı 3.5 maç farkla 2. sırada takip ediyor.
2011 Playofflarının ikinci gününde 4 maç yakın geçti, 4’ünde de deplasman takımları kazanabilirdi.
– San Antonio Spurs 98 Memphis Grizzlies 101
Spurs, Memphis’i hücumda boğdu, Tim Duncan ve Gregg Popovich, Marc Gasol’den 10’da 9’luk şut performansını beklemiyordu. Ayrıca Memphis’in başta 4’te 3 atan O.J. Mayo ve 2’de 2 atan Shane Battier olmak üzere üçlükten 10’da 6 atacağını kestiremedi.
Spurs’ün 2. maçta geçiş oyunlarına daha dikkat etmesini bekliyorum ayrıca şampiyonluk adayı bir takımın 13 asist yapması pek iyi olmadığı için topu daha iyi çevireceklerini düşünüyorum.
Memphis hızı kontrol ederek ve San Antonio’yu 47 kere faul çizgisine göndererek harika bir iş çıkardı.
– Los Angeles Lakers 100 New Orleans Hornets 109
Phil Jackson’ın ilk maçını kazandığı serilerin hiçbirini kaybetmediği hikayesini artık yazamayacağız ve bence bu durum bıkkınlık vermişti.
Hornets’in bu seriye hazırlanışına bakarsak, Chris Paul’ün takımının normal sezondaki kadar verimsiz hücum yaptığını görmek beni şaşırttı. Ancak Chris Paul ilk maçta her zamanki Chris Paul değildi. 14 asistin yanında 18 şutta 33 sayı attı ve topu yalnızca iki kere kaybetti. Paul MVP gibi sayı yapıyordu ve asistleri çember etrafında kolay basketler bulduruyordu.
Takım olarak, Hornets, Lakers’ın 13 top kaybına karşılık yalnızca 3 top kaybı yaptı.
Lakers’ın özellikle Hornets’a karşı elindeki avantaj pota altıydı. Andrew Bynum sağlıklı ve üretken gözükürken, Pau Gasol hücumda sıfırdı.
Lakers gibi bir takımın kaybetmesi zaman zaman galibiyetten daha değerli olabilir ve bu diğer 4 maçı kazanmak için onları uyarabilir.
– Boston Celtics 87 New York Knicks 85
Amar’e Stoudemire’ın yüzde 67.8 doğru şut yüzdesi, Carmelo Anthony’nin yüzde 38 doğru şut yüzdesiyle karşı karşıya geldi ve New York sonlara doğru Stoudemire’ı kullanmak zorunda kaldı. Bu Knicks’in playoff’un ilk maçında niçin iki farklı hücum hikayesi olduğunu açıklıyor.
Ray Allen’ın maç kazandıran basketi ve takımın 24 sayıyla en skoreri olmasının dışında, Celtics ribaunda dengeyi sağlayabildi. Büyük 4’lünün diğer üyeleri etkisizdi; ancak Jermaine O’Neal’ın 6 şutta bulduğu 12 sayı, 4 ribaunt ve 4 blokluk performansı büyük etki yarattı.
– Oklahoma City Thunder 107 Denver Nuggets 103
Thunder’ın iki süper yıldızı var (Kevin Durant ve Russell Westbrook toplamda 72 sayı attı) ve Nuggets’ın ortalama skorerlerle dolu iyi bir kadrosu var.
Denver’ın 9 oyuncusundan 8’i en az 8 sayı attı. Nene 11 şutta 22 sayı bularak en etkili oyuncu oldu.
Nuggets’ın bu maçı kazanmak için birçok fırsatı vardı; ancak faul çizgisinden (33’te 21) ve üçlükten (16’da 4) etkisiz olmaları maçı kaybetmelerinin baş sorumlusuydu.
Thunder’ın hücumuna bakarken, toptan uzakken perdeleri kullanma ve sayı bulma yetenekleri gerçekten ön plana çıkıyor. Thunder bu kategoride en yüksek sayıya sahip olan takım, pozisyon başına 1 sayının biraz üstünde (tam olarak 1.01) sayı buluyorlar. Görünen o ki, bunun sebebi Kevin Durant.
Durant harika bir şutör bunu perdeden çıkarken harika bir şutör olarak da çevirebiliriz (Ayrıca Thunder’ın perdeden çıkma pozisyonlarının yüzde 63.9’unu o kullanıyor). Şu anda, sağ taraftaki perdeden çıktığında en iyi halinde olduğunu söyleyebiliriz. Bunu pek yapmasa da (Sağdan 179 kere, soldan 239 kere) Durant sağ taraftan daha iyi şut atıyor ve o tarafta daha etkili oluyor. Durant’in boyuyla, bu perdelerden sonra özel bir çaba sarf etmesine gerek kalmıyor çünkü ihtiyacı olan tek şey şutunu rahatça atabilmesi için anlık bir boşluk. Bu da perdeden dikine çıkıp sıklıkla şut attığı anlamına geliyor (sağdan geldiğinde %57.3 oranında):
İki klipte de, Durant’in boyunun ne kadar avantaj sağladığını görüyorsunuz. Burada, iki perde de kaliteli ancak muhteşem değil. Durant’i takip eden savunmacıyı biraz oyalıyorlar böylece Durant onların üstünden şut atabiliyor. Bütün işini perdeleri kullanarak yapan Ray Allen gibi değil. Durant ve Thunder için boş atışı bulmak daha kolay.
Thunder’ın perdeden çıkıp şut atma yeteneği Durant’le sınırlı değil. James Harden pozisyon başına sayı konusunda Durant’ten daha etkili. Harden en az 20 perde çıkışı pozisyonlara giren oyuncular arasında pozisyon başına 1.19 sayıyla 9. sırada. Harden perdeden çıkıp iyi bir şutör olsa da, asıl etkili olduğu kısım serbest atış çizgisine gidebilme yeteneği. Harden perdeden çıktıktan sonra yüzde 22.3 oranında çizgiye gidiyor, bu konuda açık ara lig lideri.
Harden sol taraftaki perdeyi kullanmayı seviyor (yüzde 60); ancak Durant gibi, en etkili olduğu kısım sağ taraf. Çizgiye gitmek için Harden’ın iki şey çok iyi yapıyor. İlki perdeleri kullanıp rakibiyle arasını açıyor. Sonra, adamı aceleyle üstüne gelirken faul alıyor (hem savunmacılar üstüne gelirken fake göstererek faul alıyor hem de temas sağlayıp faul alıyor):
Burada, Harden köşedeki perdeyi kullanıp serbest kalarak harika bir iş çıkarıyor. Dip çizgiye gidiyormuş gibi yapıyor ama köşeye gidiyor, savunmacısı ve topla arasına mesafe açıyor. Adamı aceleyle yaklaşıyor ve faul yapıyor.
Bu oyunda, Harden yine perdeyi kullanıp kendisi ve adamı arasındaki mesafeyi açarak harika bir iş yapıyor. Adamı yaklaşmaya çalışırken, Harden fake gösteriyor ve teması sağlayıp faulü alıyor.
Geçiş Hücumu
Synergy’e göre, Thunder geçiş hücumu konusundaki en etkili 3. takım. Russell Westbrook sayesinde gibi gözükse de, aslında Thunder’ın en az etkili oyuncularından biri (top kayıpları yüzünden). Yine, Harden ve Durant Thunder’ın geçiş hücumunu sürüklüyor, ikisi de geçiş hücumlarında yüzde 60’ın üzerinde şut isabeti buluyorlar.
Durant sol tarafta inanılmaz etkili, 38 pozisyonda 70 sayıyı yüzde 85.2 şutla buldu. Durant’ı bu kadar iyi yapan şey ise, top sürmeyi kesip bir anda topu kaldırıp şut atabilme yeteneği:
İşte, Durant savunma geride ve çemberi koruyorken topu alıyor. İçeriyi zorlamak yerine, basitçe topu kaldırıp şutu atıyor.
Bu arada, James Harden hızlı hücumda top elindeyken oldukça başarılı. Pozisyon başına sayıda, Harden hızlı hücumlarda top elindeyken ligin en fazla sayı atan oyuncusu, yüzde 82.8 şutla 1.64 sayı buluyor. Harden’ı bu kadar harika yapan şey ise savunmaya baskı kuruyor, onları öne çıkartıyor. Eğer bunu yapmazsa çembere kadar gidiyor, zorunda olmadığı sürece top sürmeyi durdurmuyor.
Hızlı hücumdayken, savunmayı karar vermek zorunda bırakmanız öğretilir. James Harden’ın burada yaptığı şey de bu. Savunmanın üstüne top sürüyor ve savunmacı hiç öne çıkmıyor, Harden da devam ediyor. Savunma çok geç öne çıkıp Harden’a dokununca, Harden basket faulle bitiriyor.
Oklahoma City – Zayıf Yönleri
Post Hücumu
Thunder’ın boyalı alana hükmedebilecek oyuncusu yok. Postta etkili olan tek oyuncu (Jeff Green) artık takımda yok. Green sırtı dönük oyunların çoğunu oynayan bir oyuncuydu hatta şu anda bile Thunder’ın boyalı alanda en çok kullandığı oyuncu. En çok kullanılan diğer üç oyuncu ise Kevin Durant, Russell Westbrook ve Serge Ibaka. Üç oyuncu da postta zorlanıyor, üçü de ligin en kötü çeyreği arasında. Boyalı alanda en iyi şut atan oyuncu Ibaka, o da yüzde 39 şut isabetiyle oynuyor.
Post oyuncusunun eksikliği Thunder’ı bu seride zorlayacak. Topu boyalı alana gönderme ihtimali olmazsa, Nuggets’ın uzunları (özellikle Nene) etrafta dolaşabilir ve içeri dalmalara yardım edebilir.
Denver – Rakamlar
Hız: 98.0 (2. sırada)
Hücum Etkililiği: 109.5 (1. sırada)
Doğru Şut Yüzdesi: Yüzde 57.4 (1. sırada)
Asist Oranı: 20.51 (12. Sırada)
Top Kaybı Oranı: 13.09 (11. Sırada)
Hücum Ribaundu Oranı: 23.85 (27. sırada)
Serbest Atış Oranı: 36.4 (1. sırada)
Üç Sayılık Oranı: 21.2 (19. sırada)
Denver – Güçlü Yönleri
Sırtı Dönük Hücum
Thunder’ın aksine, Nuggets NBA’in post oyununda en iyi takımlarından biri. Carmelo Anthony bu konuda Nuggets’ın rakamlarına oldukça yardımcı oldu, ancak onun gidişiyle bile, bu başarılarını devam ettirmeyi başardılar. Bunun da sebebi Nene’nin ligin en iyi post oyuncularından biri olması ve pozisyon başına 1.12 sayı üretmesi. Nene’yi bu kadar etkili yapan şey ise ona ikili sıkıştırma getirmenin zor olması; çünkü ikili sıkıştırma geldiğinde boş arkadaşına pas verme konusunda oldukça başarılı. Nene topu dışarı çıkardığında, Nuggets pozisyon başına 1.378 sayı buluyor, bu da ligin en iyi %15’lik kısmındalar demektir. Nene hep kontrollü ve ikili sıkıştırma gelince panik olmayan oyunuyla biliniyor. Aslında sanki bu durumu bekliyormuş gibi:
Bu oyunda, Nene topu yakalıyor (Anthony Randolph’e karşı!!) ve hemen ikili sıkıştırmanın gelip gelmediğine bakıyor. Gelir gelmez de, topu J.R Smith’e atıp onun üçlüğü yollamasını sağlıyor.
Burada, Nene topu yakalıyor ve yine ikili sıkıştırmaya bakıyor. İkili sıkıştırmaya baktıktan sonra, Nene kendi oyununa bakıyor. Ancak, kendi oyununu yapması ikili sıkıştırma aramadığı anlamına gelmiyor tabii ki. Fisher ikili sıkıştırmaya geliyor ve Nene çabucak topu dışarı çıkarıyor.
Nokta Atışı
Carmelo Anthony’nin gidişiyle, Nuggets inanılmaz nokta atışı yapan takıma dönüştü. Harika top çeviriyorlar ve dışarıyla buluşturuyorlar. Skor dağılımını da güzel yapıyorlar. 4 Nuggets oyuncusunun (Harrington, Afflalo, Smith ve Lawson) 200’den fazla nokta atışı olmuş. Harrington haricindeki oyuncuların hepsi pozisyon başına sayı konusunda ligin en iyi yüzde 13’lük diliminde olacak kadar etkililer. Ek olarak, “yakala ve at” denilebilecek pozisyonlarda Raymond Fleton oldukça başarılı şut atıyor, öyle ki ligin en iyi yüzde 1’lik bölümünde. 57 pozisyonda pozisyon başına 1.30 sayı buldu.
Denver – Zayıf Yönleri
Kesmeler
Denver Nuggets zayıf yön bulunmakta zorlanılacak kadar iyi bir takım. Ancak illa bir şey söyleyecek olsam kesmelerin kötü olduğunu söylerdim. Nuggets’ın nokta atışlarından ve ne kadar iyi olduklarından bahsettik, ancak zaman zaman Nuggets buna çok bağımlı görünüyor. Kastettiğim şey bütün Nuggets oyuncularının hepsi üçlük çizgisinin etrafına dizilip dışarı çıkarılacak pası bekleyebilirler. Böyle olduğunda, Denver savunmanın işini kolaylaştırıyor. Nuggets topu içeriye kesmeli ve savunmayı dikkatte tutmalı, böylece oldukça etkili olabilirler.
Bu sezon Yılın Koçu olmak için birçok aday var. Doug Collins, Phil Jackson, George Karl, Nate McMillan, Gregg Popovich ve Tom Thibodeau… Hepsi bu ödülü hak ediyor.
Jackson ve Karl, All-Star arasından sonraki performanslarıyla iyi lobi yaptılar. Ve Karl için taa Melo-drama’nın yaşandığı zamanlara kadar gitmemiz gerekecek.
En iyi oyuncunuzun başka bir takıma gitmek istediğini bilmekle baş etmek ve 32-25’lik performans çıkarmak Karl’ın adaylığının temel noktası. Ancak bunu elle tutulur hale getirmek için rakamları kullanabiliriz.
Nuggets’ın orijinal kadrosuyla Karl ligin en iyi hücum yapan takımını yönetiyordu. Takastan sonra tamamen farklı bir kadroyla, Karl ligin en iyi savunma takımını yönetiyor.
Nuggets’ın Etkililik Tablosu
ZamanDilimi
Galibiyet
Hücum Etki.
Sıralama
Savunma Etki.
Sıralama
Fark
Sıralama
Aradan Önce
32-25
109.7
1
107.2
23
+2.5
10
Aradan Sonra
15-4
108.8
7
96.6
1
+12.2
1
Toplam
47-29
109.5
1
104.5
17
+4.9
7
Hücum Etkililiği = Her 100 pozisyonda üretilen sayı
Savunma Etkililiği = Her 100 pozisyonda yenilen sayı
Görünen o ki, rakamlar Anthony ve takastaki diğer oyuncular hakkında bir şeyler söylüyor. Ve belki de Nuggets’ın takastan beri savunmada 1 numara olması kadar etkileyici olan şey, maç başına 25 sayı atan bir oyuncuları olmamasına rağmen hücum etkililiği olarak neredeyse aynı düzeydeler.
Bu ligde sahanın iki tarafında da iyi seviyede olan çok takım yok. Miami Heat hem hücumda (109.3 ikinci) hem savunmada (100.9 beşinci) ilk beşte olan tek takım.
Heat ve Nuggets’la birlikte Lakers All-Stardan öncesine kadar sahanın bir tarafında ilk beşteydi ve All-Stardan önce Lakers en iyi dördüncü hücum takımıydı (108.6 ile), All-Stardan beri en iyi üçüncü savunma takımı (97.8 ile).
Ancak bu rakamlar Nuggets’ın iyi bir hücum takımından iyi bir savunma takımına keskin dönüşü kadar etkileyici değil. Ve bu belki de George Karl’ın Yılın Koçu olması için bir sebep olabilir.
Lakers – Nuggets maçının son anlarında Denver 2 sayı öndeyken, Lakers faul yapıyor, ancak temel basketbol bilgisini uygulayamamalarından ötürü maçı da veriyorlar. Sayfa düzeni açısından devamı linkine tıklayınız.
Carmelo etrafında dönen bir sezonda, Nuggets zorlandı. Ve cidden, kimi suçlayacaklardı?
Ancak Melo takasından beri, Denver harika oynuyor. Carmelo Anthony ve Chauncey Billups’ı kaybetseler de, Nuggets takastan sonraki10 maçın 8’ini kazandı.
Şüphesiz ki şu an çok iyi görünüyorlar. Ancak, ileride, daha bile iyi olabilirler.
Önceden olsun, Melo takasından sonra gelenler olsun, iyi ve genç bir kadroları var. George Karl’ı geçen haftaki kontrat uzatmayla birkaç yıl daha tuttular ve şimdi pivot Nene kariyerinin kalan bölümünde Denver’da kalmak istediğini söyledi.
Nene “Şimdi ve bundan sonra Denver’da olmak istiyorum” dedi.
Nene şanslı ki sonsuza kadar Nuggets’ta kalma seçeneği var. Diğer arkadaşları gibi onun da adı takas söylentilerine karıştı. 2002’de onu draft eden takım olan New York’a gidebilirdi.
Nene, yeni kadrosuyla playoff yapacak olan Denver Nuggets için önemli bir parça. Ligin en küçümsenen oyuncularından biri. Bu sezon, ortalama 15.1 sayı, 7.5 ribaunt üretiyor, 0.9 top çalma ve blok ortalamaları var. Sahanın iki yanında boyalı alanı domine edebilmesi onu işe yarar bir oyuncu haline getiriyor. Bu genç takım için veteran oyuncu rolüne bile soyunabilir.
Nene, başka bir takımda oynamadan Nuggets’ta emekli olursa, ömürboyu Nuggets’lı olarak emekli olur.
11 ay önce, kanserle mücadele eden George Karl’ı yoğun radyasyon tedavisine karşı cesurca savaştığı için biraz neşelendirmek umuduyla onu oturma odasında ziyaret etmiştim. O zamanlar, Karl 2010-11 sezonu için yeni kontrat uzatmıştı ancak normal sezonun kalanında ve 2010 playoff’unun tamamında kanserle savaştığı için takımdan ayrı kalmıştı. Birçok kişi Karl’ın NBA sahasına bir kere daha adım atıp atamayacağını sorguluyordu.
Ancak geçen Eylül’de Nuggets kampında, ince, fit ve hayata tutunmuş bir Karl’ı Nuggets koçu olmaya hazır bir şekilde gördük. Koçluk kariyerinin en zor anlarını Carmelo’yla yaşasa da, hiçbir şey kanserle savaşma onu yenme kadar zor olamazdı.
Belki bu Karl’ın basketbola kazandırdığı yeni bir bakış açısıydı. NBA koçu olarak 1000 maç kazanmanın getirdiği bir tecrübeydi belki. Belki de oyuncularının ona olan saygısındandı. Ancak sebep ne olursa olsun, Karl Nuggets’ı All-Star’a kadar 32-25’lik bir sonuçla getirdi. Carmelo ve Chauncey takasından sonra ise etkileyici 5 galibiyet 2 mağlubiyetlik sonuç aldı.
Karl’ın uzun kariyerindeki en iyi sezonunu ödüllendirerek, Nuggets, Karl’ın sözleşmesinin üç yıllığına uzatıldığını açıkladı. Karl ayrıca Salı günü doktorlarıyla görüştü ve kan testi sonuçlarının oldukça olumlu olduğunu gördü. Doktorlar tarafından belirlenen stratejiler şimdiye kadar işe yarıyor ve tahminler iyi yönde. Salı gecesi oturma odasında onunla konuştuğumda Koç Karl oldukça moralliydi.
Üç yıllık kontrat uzatma haberinin hemen ardından, Karl küçük kızı Kaci Grace’le oynuyordu ve hayat arkadaşı Kim Van Deraa’dan koçluk hakkında ipuçları alıyordu. Karl oldukça mutluydu ve Nuggets ve NBA hakkında konuşmaya hazırdı.
Lig kaynaklarına göre, George Karl ve Denver Nuggets kontrat uzatma şartlarında anlaşmaya vardılar.
Anlaşmanın kesin şartları bilinmiyor; ancak bir kaynağa göre uzatılan kontrat en az üç yıllık olacak. Yılda 3 milyon dolar kazanan Karl, sezonun büyük bölümünde Nuggets başkanı Josh Kroenke ve genel menajer Masai Ujiri ile anlaşma üzerine toplantılar yaptı.
59 yaşındaki Karl, Denver’la yedinci sezonunu geçiriyor, bu sürede Denver’ı hep playofflara taşıdı. NBA Koçluğunun 23. yılında, 1022 galibiyetle tüm zamanlar listesinde yedinci sırada.
Kontrat uzatma Karl için zorlu bir yılın ardından geldi. Geçen Şubat ayında boyun ve boğaz kanseri teşhisi koyulduktan sonra, yoğun radyason ve kemoterapi tedavisine başlayıp geçen sezonun playofflarını kaçırdı. 2005’te prostat kanserini yendikten sonra Karl ikinci kez bu hastalıkla boğuşuyor.
Karl bu sezon gayet sağlıklı, bütün yıl takımın başındaydı ve hiç maç kaçırmadı. Ancak Carmelo Anthony’nin takas söylentileriyle dolu MeloDrama’nın zihinsel yorgunluğu Karl’ın kariyerinin en zorlu durumlarından biriydi.
Anthony New York’a gittikten sonra rahatlayan Karl’ın Nuggets’ı son yedi maçında 5 galibiyet alırken iyi basketbol oynuyor.
Karl’ın takımda kalması kesinleşirken, gelecek sezon nasıl bir takım yöneteceği hala gizemini koruyor. Takımın Nene, Kenyon Martin, J.R. Smith dahil en önemli birkaç oyuncusu seneye serbest kalabilir. Nuggets Nene’yle yeniden anlaşmayı umuyor ve Nene’nin temsilcileriyle olası bir kontrat uzatmayı tartışıyor.
Anthony’nin kaybı ve serbest kalacak oyuncuların baskısına rağmen, Nuggets’ın geleceği parlak görünüyor. Kroenke ve Ujiri Anthony’i verirken harika bir iş çıkardılar ve sezon arasına çok değerli parçalarla girecekler.
Nuggets – Knicks takasının bir parçası olarak gelen Danilo Gallinari’ye, kaynakların söylediğine göre, 16 takım takas için Denver’a teklif vermiş. Nuggets Gallinari’yi kadrosunda tutmak isterken, Wilson Chandler, Raymond Felton ve Timofey Mozgov da birçok takımın ilgisini çekmiş.
Basketbol Medyası 